List Biskupa Sosnowieckiego do Kandydata do posługi Nadzwyczajnego Szafarza Komunii Świętej
Artur Ważny
BISKUP SOSNOWIECKI
L.dz. 1538/2024
Szanowni Państwo!
Zwracam się do Was z prośbą, która z pewnością nie jest zwyczajna. Dotyczy ona w praktyce w szczególności męża, ale nie można nie brać pod uwagę woli żony. Dlatego sprawa dotyczy całej rodziny, chociaż będę zwracał się odtąd bezpośrednio do męża.
Pragnę – wraz z księdzem proboszczem – zaproponować Panu przygotowanie do posługi nadzwyczajnego szafarza Komunii Świętej w Waszej parafii. Zanim udzieli Pan – w konsultacji z żoną – odpowiedzi, proszę o zapoznanie się z poniższym listem. To, że zwracam się do Pana z prośbą o rozważenie tej propozycji, jest wyrazem zaufania ze strony Kościoła.
Na początku pewne rozróżnienie: czym innym jest sprawowanie Eucharystii, a czym innym rozdzielanie Komunii Świętej. Czasami te funkcje się łączą, czasami występują oddzielnie. Eucharystię sprawuje jedynie biskup i prezbiterzy (księża), zaś rozdawać ją mogą również osoby świeckie. W szczególny sposób zaakcentował to Sobór Watykański II, kładąc nacisk na większy udział wiernych świeckich w życiu Kościoła, także eucharystycznym.
Prawo kanoniczne przewiduje, że można szafarzem ustanowić wiernego, który odbył odpowiednią formację, odznacza się żywą wiarą i nabożeństwem do Najświętszego Sakramentu. Funkcję tę biskup udziela na czas określony, z możliwością przedłużenia.
W Kościele ta funkcja istnieje od pierwszych wieków, później zanikła. Została jednak przywrócona w okresie Soboru Watykańskiego II. W Polsce w 1990 roku Konferencja Episkopatu ustaliła następujące normy dla ustanowienia Nadzwyczajnych Szafarzy Komunii Świętej: dojrzałość w wierze, zdrowa pobożność eucharystyczna, intensywne życie sakramentalne; odpowiednie kwalifikacje intelektualne; przynajmniej średnie wykształcenie; wzorowe życie moralne i solidność w życiu zawodowym, małżeńskim, rodzinnym i sąsiedzkim; aktywne uczestnictwo w życiu parafialnym; kandydat cieszy się poważaniem duchowieństwa i wiernych; odznacza się sprawnością psychiczną i fizyczną oraz innymi cechami charakteru, zwłaszcza serdecznością i łatwością nawiązywania kontaktów z osobami chorymi i w podeszłym wieku oraz gotowością do ofiarnej służby wobec drugich.
Na koniec jeszcze pragnę wspomnieć o zadaniach szafarza i w jakich sytuacjach może podejmować posługę. Szafarz rozdziela Komunię Świętą wiernym, kiedy nie ma zwyczajnych szafarzy (biskup, ksiądz lub diakon) lub przystępujących do Komunii jest bardzo dużo, co sprawia nadmierne wydłużanie celebracji. Ponadto regularnie roznosi Komunię Świętą chorym. Może także dokonać wystawienia Najświętszego Sakramentu (bez udzielania błogosławieństwa) oraz poprowadzić nabożeństwo. Nie może zastępować szafarza zwyczajnego, kiedy nie ma takiej konieczności.
W naszej diecezji moją intencją – jako biskupa diecezjalnego – jest, aby szafarze przede wszystkim roznosili Komunię Świętą chorym, zwłaszcza w niedziele. Dotyczy to zazwyczaj kilku chorych. Doświadczenie uczy, że mężczyźni obdarzeni tą godnością bardzo cenią sobie ten przywilej, jest on dla nich wielką radością i wyzwaniem. Tworzą również między sobą piękną braterską wspólnotę, spotykając się na dorocznych rekolekcjach i dniach formacyjnych.
Obecnie w naszej diecezji jest już blisko 100 nadzwyczajnych szafarzy Komunii Świętej. Moim pragnieniem jest, aby w każdej parafii było przynajmniej dwóch szafarzy.
Zdaję sobie sprawę, że decyzja nie będzie łatwa. Związana jest ona z pewnym dodatkowym zajęciem. Początkowo wymaga trudu uczestniczenia w kursie przygotowawczym, ale później daje wielką satysfakcję, pomaga w stałym utrzymaniu właściwego poziomu życia duchowego, przekłada się na szczęśliwsze życie rodzinne, a nade wszystko służy dobru wiernych, poszerzając świąteczną przestrzeń eucharystyczną dla chorych i samotnych.
Liczę na głębokie rozeznanie propozycji i przekonanie, że jeśli Chrystus powierza w Kościele jakieś zadanie, to jednocześnie udziela potrzebnych sił i łask do wypełnienia powierzonej misji.
Z wyrazami szacunku,
z modlitwą o dobrą decyzję
oraz z błogosławieństwem,
+ Artur Ważny
Biskup Sosnowiecki